Mjekët në të gjithë botën po përpiqen të krijojnë një vaksinë për Covid-19 dhe të përshtatin trajtimet ekzistuese për ta përmbledhur atë.
Një nga pyetjet e para të bëra kur shfaqet një pandemi e sëmundjes infektive është: “A ka një vaksinë për këtë?” Përgjigja e shkurtër është “jo”. Por përgjigjja më e gjatë është se bota kurrë nuk është përpjekur kurrë më shumë sesa ditët e sotme për të zhvilluar vaksina kundër sëmundjeve infective.
Sidoqoftë, Covid-19 është mutated në dy tendosje, një që duket të jetë shumë më agresive, thonë shkencëtarët, në një zbulim i cili mund të pengojë përpjekjet për të zhvilluar një vaksinë.
Virusi ka evoluar në dy linja kryesore – të quajtura ‘L’ dhe ‘S’ llojet. Më i vjetri tipi S ’duket më i butë dhe më pak infektiv, ndërsa tipi L’ që u shfaq më vonë, përhapet shpejt dhe aktualisht përbën rreth 70 përqind të rasteve.
Për më tepër, analiza gjenetike e një njeriu në SH.B.A. i cili testoi pozitiv më 21 janar gjithashtu tregoi se është e mundur të infektohet me të dy llojet.
Ekspertët shëndetësorë kanë paralajmëruar se virusi mund të godasë Britaninë në “valë të shumta”, dhe çoi në frikë se disa vaksina mund të mos funksionojnë.
Puna për të zhvilluar një vaksinë po përshpejtohet.
Sekuencimi i shpejtë gjenetik dhe publikimi i hapur i virusit nga studiuesit kinezë ka qenë një ndihmë për studiuesit që kanë punuar të prodhuar një bllokim ose pilulë parandaluese, si dhe trajtime dhe diagnostikime.
Testimet në njerëz me një vaksinë kundër koronavirus do të fillojë në prill. Shkencëtarët britanikë konkurrojnë me dhjetëra laboratorë në të gjithë botën për të zhvilluar një ilaç kundër koronavirusit.
Disa laboratorë tani kanë vaksina prototipi të cilat ato po reallizohen te kafshët, me shumë besim se do të kalojnë në testimin njerëzor muajin tjetër.
Nëse vërtetohet se këto vaksina janë të sigurta dhe të efektshme, do të kryhen testime në njerëz për të parë nëse funksionon. Nëse është e suksesshme, një vaksinë mund të jetë e disponueshme gjerësisht në fillim të vitit të ardhshëm.
Profesori Robin Shattock dhe ekipi i tij në Departamentin e Sëmundjeve Infektive në Imperial College London kishin zhvilluar një vaksinë kandidate brenda 14 ditëve nga marrja e sekuencës nga Kina. Ata e kanë testuar atë tek kafshët që nga 10 shkurti dhe shpresojnë të transferohen në prova klinike gjatë verës nëse mund të sigurojnë fonde.
Përvec krijimit të një nyje tradicionale të antitrupave, ilaçi Imperial funksionon duke injektuar në mënyrë efektive kodin e ri gjenetik në një muskul, duke e udhëzuar atë që të bëjë një proteinë që gjendet në sipërfaqen e koronavirusit, e cila shkakton një përgjigje imune mbrojtëse.
“Ne kemi një lloj teknologjie që të jemi në gjendje të gjenerojmë një vaksinë me një shpejtësi që nuk është realizuar kurrë më parë,” tha Prof Shattock. “Shumica e vaksinave qëndrojnë pesë vjet në fazën e zbulimit, dhe të paktën një ose dy vjet për të prodhuar dhe futur në prova.
Një përparim thelbësor për të ndihmuar hulumtimin e vaksinave është zhvillimi i një organizate të quajtur Cepi, e krijuar si përgjigje ndaj mungesës së përparimit shkencor kur Ebola depërtoi në Afrikën Perëndimore në 2014 deri në 2016.
Misioni i Cepi është të përgjigjet me shpejtësi ndaj epidemive duke siguruar para për studiuesit për të zhvilluar vaksina.
Cepi njoftoi se një vaksinë për Covid-19 do të jetë e gatshme për testim deri në fund të majit.
Por, ajo që mjekët po ia mbushin shpresën – më shumë sesa vaksinat – janë ilaçe për sëmundje, të tilla si HIV dhe malaria, të cilat po repurposojnë për të trajtuar pacientët me koronavirus.
Më premtuese për këto është një ilaç i quajtur remdesivir, një trajtim antiviral me spektër të gjerë të zhvilluar nga firma e drogës Gilead që filloi testimin në fillim të kësaj jave.
Ilaçi u zhvillua për Ebola dhe u përdor për të trajtuar infermieren skoceze Pauline Cafferkey kur ajo u prek pasi ndihmonte vullnetarisht të sëmurit në Sierra Leone.. Pasi u kurua me këtë ilaç, pas 18 muajsh infermieria u pastrua nga sëmundja plotësisht.
Mjekët në Shtetet e Bashkuara e përdorën për herë të parë ilaçin në janar te një pacient i cili nuk po i përgjigjej trajtimit tjetër – brenda 24 orësh, ai tregoi përmirësime, duke bërë përfundimisht një shërim të plotë.
Barnat antivirale HIV gjithashtu janë flamuruar si opsione të mundshme, dhe ka të paktën dy studime që po vazhdojnë në Kinë duke parë një kombinim të lopinavir dhe ritonavir, që të dy punojnë për të ulur nivelin e HIV-it në rrjedhën e gjakut.
Në fillim të këtij muaji mjekët në Tajlandë pohuan se, 48 orë pasi morën një përzierje të këtyre ilaçeve HIV së bashku me një trajtim të gripit, një pacient testoi negativ për koronavirusin.
Sir Jeremy Farrar, drejtor i bamirësisë kërkimore biomjekësore në Mbretërinë e Bashkuar Ëellcome, tha se përdorimi i barnave ekzistuese ka kuptim sepse i gjithë testimi i sigurisë dhe efikasitetit është bërë tashmë.
Por para se të fillojmë të përshëndesim çdo kurë mrekullie, duhet të bëhen gjykime të duhura klinike.
