Sot, Zëvendëskryeministri i parë dhe ministër për Sistem
politik dhe marrëdhënie ndërmjet bashkësive, z. Artan Grubi ka marrë
pjesë në debatin publik të organizuar nga ana e CIVIL me temë: “Vlerat
europiane – mision i (pa) mundur: Barazia, jodiskriminimi dhe
multikulturalizmi përmes prizmës së politikave dhe praktikat në nivel
kombëtar”.
Në fjalimin e tij drejtuar të pranishmëve, z. Grubi është shprehur se
vendi ndanë vlera europiane për paqen, të një shoqërie demokratike e
funksionale, të një vendi ku sundon ligji dhe ekonomia e tregut.
“Të them atë që të gjithë e presin, si një përbërës i pashmangshëm i një
vakti të gatuar, si një gjë që është e paevitueshme, e kjo është që
vendi ynë ndanë vlerat europiane për paqen, të një shoqërie demokratike
e funksionale, të një vendi ku sundon ligji, ekonomia e tregut dhe
kështu me radhë. Por, në thelbin e saj, vlerat europiane janë shumë më
tepër sesa një përbërës i paracaktuar i një tërësie, ajo është një
mënyrë e jetës, jetë e përditshme, bindje, por në të njëjtën kohë
sakrificë për një ideal, kjo është paqja. Kujtojmë, kontinenti ynë gjatë
gjithë historisë së tij ka përjetuar më tepër luftëra sesa që ka pasur
paqe. Kjo është arsyeja pse ne themi se Bashkimi Europian është projekti
më i madh i paqes përmes të cilit ne mësojmë të respektojmë diversitetin
së bashku. Dallimet janë një pasuri, ato janë një përfitim, ato janë një
ngjyrë, por në të njëjtën kohë ato janë një burim konflikti sepse
shumica e konflikteve janë etnike, fetare, përveç atyre për territore.
Kjo është kështu si rezultat i diskriminimit, si rezultat i pabarazisë.
Kjo është arsyeja pse unë besoj fuqishëm në barazi. Barazia është
formula për një shoqëri multikulturore. Një shoqëri mund të jetë e plotë
dhe në harmoni vetëm nëse ka barazi, që në vetvete nënkupton mos
diskriminim, por barazi në të drejta dhe obligime. Të jetosh së bashku,
do të thotë të jetosh si i barabartë sepse vetëm të barabartët mund të
jetojnë bashkë. E përsëris, deri sa të bëhem ndoshta dhe i mërzitshëm
por me qëllim që kjo që them të mbahet mend: “Sa më besnik është shteti
ndaj qytetarëve, aq më besnik janë qytetarët ndaj shtetit”, ka thënë
kështu në fillim të fjalimit të tij para të pranishmëve në debat, z.
Grubi.
Ne arritëm dhe ratifikuam Marrëveshjen e Prespës, nënshkruam dhe
ratifikuam marrëveshjen për fqinjësi të mirë me Bullgarinë, përfunduam
pjesën normative të Marrëveshjes Kornizë të Ohrit, në stilin Linkolnian
me sukses ndryshuam kushtetutën, miratuam mbi 60 ligje reformash edhe
atë me konsensus, organizuam referendum, bëmë zgjedhjet lokale,
presidenciale dhe parlamentare dhe çka është më me rëndësi ne ndryshuam
mënyrën e të menduarit dhe të vepruarit, është shprehur mes tjerave
Grubi.
“Bilanci shoqëror mbi të cilin u themelua ëndrra europiane kërkon barazi
të plotë. Barazia është paralajmëruese e integrimit dhe paqes. Gjatë
negociatave për krijimin e koalicionit qeverisës, ne insistuam në
riformulimin e konceptit “Një shoqëri për të gjithë” në “Një shoqëri e
barabartë për të gjithë”, pikërisht për shkak të asaj që e përmenda pak
më lartë dhe tashmë kjo është e theksuar në një kapitull të posaçëm në
programin qeverisës nën konceptin e ri. Shoqëria nuk mund të jetë një
nëse nuk jemi të barabartë. Por, më lejoni që edhe njëherë tu kthehem
bazave dhe vlerave europiane. Të gjitha qeveritë tona ishin pro
integrimit euro atlantik, të përkushtuara fuqimisht për integrimin e
vendit në Bashkimin Europian dhe NATO sepse besuan fuqishëm në këtë
angazhim. Në vitin 2008, komuniteti euro-atlantik hapi dyert për
Shqipërinë dhe Kroacinë që të bëhen anëtare të NATO-së, kurse ne na e
përplasën derën në fytyrë, duke na parashtruar kërkesat më absurde për
të ndryshuar kushtetutën me qëllim të ndryshimit të emrit. Kjo shkaktoi
zhgënjim të madh dhe ndryshoi prioritetet tona. Nga një gatishmëri për
tu reformuar shoqëria me qëllim integrimin e vendit deri tek interesat e
ngushta partiake afatshkurtra me qëllim fitimin e zgjedhjeve dhe
qëndrimin në pushtet duke u kthyer tek vetja, duke kontrolluar
komunitetin akademik, shoqërinë civile, gjyqësorin, mediat,
institucionet e deri në një shtet të kapur plotësisht. Ishte i vështirë
shpërqendrimi nga ajo rrugë. Por ne ia dolëm, bëmë kompromisin më të
pakuptimtë me qëllim realizimin e ëndrrës sonë dhe tani ne jemi anëtare
e NATO-së dhe dielli lindi përsëri, ndërsa vendi ynë mbeti ai që ishte,
atje ku ishte, i tëri dhe më i fortë, kurse e njëjta gjë vlen edhe për
qytetarët tanë. Ne arritëm dhe ratifikuam Marrëveshjen e Prespës,
nënshkruam dhe ratifikuam marrëveshjen për fqinjësi të mirë me
Bullgarinë, përfunduam pjesën normative të Marrëveshjes Kornizë të
Ohrit, në stilin Linkolnian me sukses ndryshuam kushtetutën, miratuam
mbi 60 ligje reformash edhe atë me konsensus, organizuam referendum,
bëmë zgjedhjet lokale, presidenciale dhe parlamentare dhe çka është më
me rëndësi ne ndryshuam mënyrën e të menduarit dhe të vepruarit.
Tërësisht. Ne ndryshuam shoqërinë, absolutisht. Këtë e realizuam
verbërisht dhe me plotë vështirësi duke mos llogaritur për rezultatin e
zgjedhjeve të radhës, por me besim dhe bindje pasi që ishim të
guximshëm, besuam. Ne edhe më tej besojmë. Europa është kontinenti më i
vogël në planet. Një fotografi e thjeshtë bardh e zi, në një format
grafik që mund ta gjeni në internet, tregon qartë se kontinenti ynë, në
më shumë se 2 mijë vjet histori ka përjetuar më shumë luftëra se sa
paqe. Mbi 16 milion viktima pas luftës së parë botërore. Mbi 50 milion
viktima pas luftës së dytë botërore. Ajo grafikë tragjike në bardh e zi,
në të cilën periudhat e errëta të luftës mbizotërojnë mbi periudhat e
paqes së bardhë, i dha jetë projektit më të madh të paqes në historinë
njerëzore, i dha jetë Bashkimit Europian. Kur merrnin vendime,
udhëheqësit aso kohe ishin të guximshëm, paçebërës. Miratonin vendime me
përgjegjësinë e arritjes së një paqeje të qëndrueshme në kontinentin
bardh e zi. Nuk besoj se ata kanë menduar se si të fitojnë zgjedhjet e
ardhshme. Ngjashëm si në vitin 2008 kur u përballëm me derën e mbyllur,
sot, në kundërshtim me parimet dhe vlerat evropiane, shoqëria jonë,
vullneti dhe angazhimi ynë, në vend që të shpërblehemi dhe të shërbejmë
si shembull, po përballet me një sfidë të madhe për shkak të një
mosmarrëveshje edhe më të pakuptimtë. Një mosmarrëveshje që thotë se ti
ishe diçka tjetër deri në vitin 1945 dhe prej atëherë e deri më sot je
ajo që je. Një mosmarrëveshje që thotë se ti ishe diçka tjetër deri në
vitin 1945 dhe prej atëherë e deri më sot je ajo që je. Besoni apo jo,
kjo dilemë imagjinare dhe mosmarrëveshje e pakuptimtë është arsyeja pse
e gjithë sakrifica jonë, i gjithë ai bosht i bashkimit si shoqëri, po
vihet në pikëpyetje. Nuk di si t’ia shpjegoj vetes, e lëre më fëmijëve
të mi nesër. Çfarë dhe pse po presim para një dere të mbyllur në vitin
2021? Vërtetë? Arsyeja është se dikush mendon se ti ishe diçka tjetër
dhe tani je diçka tjetër. Kaq. Në vitin 2021″, ka theksuar më tej Grubi.
Nuk do të dorëzohemi, do të vazhdojmë të ndërtojmë Europën tek ne, kjo
është arsyeja pse barazia, mos diskriminimi dhe toleranca janë
thelbësore, në mënyrë që të mos kthehemi në periudhën e zhgënjimit,
është shprehur për fund para të pranishmëve në këtë debat, z. Grubi.
“Kjo është Europa e shekullit të 19-të. Ne morëm vendime në shumë
ngjyra, me shumë guxim. Udhëheqësit europianë, nëse vazhdojnë të marrin
vendime nga këndi i zgjedhjeve të radhës kombëtare, atëherë vendosin
veten por edhe neve bashkë me ta në grackën e formatit bardh e zi dhe jo
në frymën e ngjyrave të multikulturalizmit dhe paqes të parapara në
thelbin e Bashkimit Europian. Në fakt, ky është dallimi mes një
politikani dhe një lideri. Vallë nëse udhëheqësit e Bashkimit Europian
do të jenë politikanë që mendojnë për zgjedhjet e ardhshme ose udhëheqës
që mendojnë për brezat e ardhshëm, varet nga vet ata, ne bëmë gjitha
hapat e nevojshëm. Ne nuk do të dorëzohemi, ne do të vazhdojmë të
ndërtojmë Europën tek ne. Kjo është arsyeja pse barazia, mos
diskriminimi dhe toleranca janë thelbësore, në mënyrë që të mos kthehemi
në periudhën e zhgënjimit, përkatësisht nga dera që na u përplasë në
fytyrë, por të ndërtojmë Europën këtu tek ne”, është shprehur në fund të
fjalimit të tij Zëvendëskryeministri i parë, Grubi.
