Jeta publike është ndalur në rruën “Marktgasse” të Rheinfeldenit – Dritan Jusufi furnizon të moshuarit me ushqim
Një qetësi fantazmë ka mbretëruar kësaj mesdite mbi qytetin e vjetër të Rheinfeldenit. E ngrohta «Ciao, come va?» përshëndetjet gjatë shëtitjeve përreth dyqanit të Raffaele Marino nuk tingëllojnë kësaj here. Në këtë kohë, italiani është dashur të qëndrojë prapa banakut të tij të akulloreve dhe në temperaturat e pranverës do të shiste disa kilogramë delikatesë të ëmbël . Në vend të kësaj, Marino pastron dritaret e dyqaneve të delikatesave të tij, ku aktualisht lejon një maksimum prej një personi për arsye hapësinore. “Në njëfarë mënyre më duhet të shfrytëzoj kohën”, thotë ai ndërsa fshin shpejt leckën mbi dritare dhe shpreson që “gjithçka do të kalojë shpejt”.
Kësaj të marte, një ditë pasi Këshilli Federativ zviceran vendosi masa rë reja në përgjigje të krizës së koronavirusit, jeta ekonomike dhe sociale në qytetin e vjetër ka kaluar kryesisht në ngërç. Bisedat e përditshme që zakonisht dëgjohen në Marktgasse nuk dëgjohen. Karriget para kafeneve dhe restoranteve janë vendosur pirg mbi njëra-tjetrën. “Tani do të duhej të ishte e mbushur dhe të pija kafe”, thotë një person që drejton qenin e tij në një shushunjë dhe tregon në dyqanin e akulloreve “Mona Lisa”. Operatorët kanë lënë shënimet e tyre në shumë prej dyqaneve: “Dyqani mbetet i mbyllur për momentin. Vetëm një klient mund të qëndrojë në zonën e punëtorisë ”, është shkruar te dera e përparme e dyqanit të biçikletave.
Restoranti Pizzeria Post është gjithashtu i mbyllur. “Kam menduar për të ofruar marrjen e picave gjatë drekës”, thotë drejtori menaxhues Cetinkaya Beiro ndërsa ai qëndron para dyqanit të tij dhe thith një cigare. «Por unë ndoshta do ta lë. Shumë pak gjera po ndodhin për ta bërë atë qa ta paguaj», shton ai, duke hedhur tymin në ajër.
Njëri nga disa dyqanet që është hapur aasaj dite është edhe qoshku i qytetit të menaxhuar nga Dritan Jusufi. “E bleva një karrocë të vogël dhe klientëve të mi po ua dërgoj mallrat nëpër shtëpi”, thotë ai. “Të moshuarit nuk duhet të jenë të ekspozuar ndaj rrezikut të infektimit”, thotë Dritani. Të hënën, një zonjë e moshuar, e cila së fundmi kishte kryer një operacion në hip, u shfaq me një ndihmës në qoshkun e tij. “Unë vetëm e tunda kokën”, thotë Dritani për “Aargauer Zeitung”, transmeton Shtegu.com.
Si zakonisht, janë mallra të përditshëm që Dritani u jep – vezë, qumësht, sallamë, gjalpë, makarona, por edhe cigare. Klientët telefonojnë dhe unë i vendos mallrat e dëshiruara në korridor, thotë shqiptari. Për momentin, klientët e tij nuk kanë përse të paguajnë. «Unë i shkruaj të gjitha. Kur situata të lehtësohet sërish, klientët më të moshuar vijnë dhe paguajnë”, thotë Dritani. “Është çështje besimi”.
Jusufi nuk e fsheh faktin se që kur Këshilli Federal njoftoi situatën e jashtëzakonshme, ai ka përjetuar një rënie të shitjes prej rreth 50 për qind. Edhe kufiri i denduar është gjithashtu një problem për të. Me klientë nga Gjermania, ai bën tregti për rreth 20 apo 30 për qind të.
